1. با افزایش سن ، از دست دادن کلاژن منجر به خشکی چشم و خستگی می شود. شفافیت ضعیف قرنیه ، الیاف الاستیک سخت ، لنزهای ریخته گری و بیماری های چشم مانند آب مروارید.

2. دندان ها حاوی پپتیدهایی هستند که می توانند کلسیم را بدون از دست دادن به سلولهای استخوانی متصل کنند. با افزایش سن ، از بین رفتن پپتیدها در دندان ها منجر به از بین رفتن کلسیم می شود ، که منجر به بیماری دندانپزشکی می شود ، به راحتی پوسیدگی دندان و بیماری پریودنتال ، دندانهای سست ، درد ، حساسیت ، نیروی نیش ضعیف و غیره می شود.

3. با افزایش سن ، از دست دادن پپتید ، کشش دیواره رگ خونی بدتر می شود و بر پایداری فشار خون ، ویسکوزیته خون تأثیر می گذارد ، به راحتی باعث کبد چرب ، هایپرلیپیدمی ، ترومبوز مغزی و کاهش حافظه ، سرگیجه ، فراموشی ، بی خوابی می شود.

اگر از دست رفته پپتیدها به طور جدی از دست رفته ، برخی از علائم شدید مانند اسید معده ، نفخ ، سکسکه ، گرفتگی معده ، دردهای زایمان ، نفخ و غیره اتفاق می افتد ، ظرفیت جذب سلولهای اپیتلیال روده کوچک کاهش می یابد ، عملکرد ظرفیت کاهش می یابد و گاستروانتریت گاه به گاه.

5. از دست دادن پپتیدها می تواند منجر به کاهش تراکم استخوان ، تشکیل حفره ها و از بین رفتن کلسیم شود و باعث ایجاد درد استخوان و مفاصل ، اسپور های استخوان شود.پاها و پاهای انعطاف پذیر ، پوکی استخوان ، شکستگی آسان ، بهبود آهسته استخوان و کاهش چقرمگی استخوان.

6. از دست دادن پپتید می تواند منجر به کاهش حافظه ، بی توجهی ، بی خوابی ، رؤیایی ، اضطراب ، افسردگی ، بی قراری ، سندرم یائسگی ، توانایی پاسخ ضعیف و غیره شود.

7. پپتیدها بر ضخامت ، خاصیت ارتجاعی و حساسیت مو تأثیر می گذارند. با افزایش سن ، از بین رفتن پپتیدها می تواند باعث خشکی مو ، شکستگی ، ریزش مو ، طاسی ، انتهای شکاف ، موهای خاکستری ، افزایش شوره سر و غیره شود.

8. از دست دادن شدید پپتیدهای کلاژن می تواند منجر به اسپوندیلوز دهانه رحم ، خون کافی به مغز ، کمردرد ، بی حسی شانه ، فشرده سازی سیستم عصبی و کاهش تن عضلات شود.

9. کانال های لنفاوی موجود در سیستم لنفاوی از پپتیدها تشکیل شده اند که مسئول حمل و نقل مایع لنفاوی هستند. با افزایش سن ، از بین رفتن پپتیدهای کلاژن و گردش خون آهسته لنفاوی منجر به کاهش ایمنی و حساسیت به بیماری ها می شود.

10. پپتیدها می توانند ترشح هورمون ها را متعادل کنند. از بین رفتن پپتیدها می تواند باعث اختلالات غدد درون ریز شود و منجر به آمنوره ، جریان قاعدگی کم ، اختلالات قاعدگی ، یائسگی زودرس ، رشد مبهم ، هیپرپلازی پستان ، حساسیت به سرطان پستان و غیره شود.