1. با افزایش سن، از دست دادن کلاژن منجر به خشکی چشم و خستگی می شود.شفافیت ضعیف قرنیه، الیاف الاستیک سخت، لنزهای کدر و بیماری های چشمی مانند آب مروارید.

2. دندان ها حاوی پپتیدهایی هستند که می توانند کلسیم را بدون از دست دادن به سلول های استخوانی متصل کنند.با افزایش سن، از بین رفتن پپتیدها در دندان ها منجر به از دست رفتن کلسیم می شود که منجر به بیماری های دندانی، پوسیدگی آسان دندان ها و بیماری های پریودنتال، لق شدن دندان ها، درد، حساسیت، نیروی ضعیف بایت و غیره می شود.

3. با افزایش سن، از دست دادن پپتید، کشش دیواره رگ های خونی بدتر می شود، بر ثبات فشار خون، ویسکوزیته خون، ایجاد کبد چرب آسان، افزایش چربی خون، ترومبوز مغزی و کاهش حافظه، سرگیجه، فراموشی، بی خوابی تاثیر می گذارد.

4. اگر پپتیدها به طور جدی از دست بروند، برخی از علائم شدید مانند اسید معده، نفخ، سکسکه، گرفتگی معده، درد زایمان، نفخ و غیره رخ می دهد، ظرفیت جذب سلول های اپیتلیال روده کوچک کاهش می یابد، عملکرد آن کاهش می یابد. ظرفیت کاهش می یابد، و گاه به گاه گاستروانتریت.

5. از دست دادن پپتیدها می تواند منجر به کاهش تراکم استخوان، ایجاد حفره ها و از دست دادن کلسیم شود و باعث درد استخوان و مفاصل، خار استخوانی شود.پاها و پاهای منعطف، پوکی استخوان، شکستگی آسان، کندی بهبود استخوان و کاهش استحکام استخوان.

6. از دست دادن پپتید می تواند منجر به کاهش حافظه، بی توجهی، بی خوابی، رویاپردازی، اضطراب، افسردگی، بی قراری، سندرم یائسگی، توانایی پاسخگویی ضعیف و غیره شود.

7. پپتیدها بر ضخامت، قابلیت ارتجاعی و لطافت مو تأثیر می گذارند.با افزایش سن، از دست دادن پپتیدها می تواند باعث خشکی مو، شکستگی، ریزش مو، طاسی، دو شاخه شدن انتهای مو، سفیدی مو، افزایش شوره سر و غیره شود.

8. از دست دادن شدید پپتیدهای کلاژن می تواند منجر به اسپوندیلوز گردنی، خون رسانی ناکافی به مغز، کمردرد، بی حسی شانه، فشرده شدن سیستم عصبی و کاهش تون عضلانی شود.

9. کانال های لنفاوی در سیستم لنفاوی از پپتیدها تشکیل شده است که وظیفه انتقال مایع لنفاوی را بر عهده دارند.با افزایش سن، از دست دادن پپتیدهای کلاژن و گردش خون آهسته لنفاوی منجر به کاهش ایمنی و حساسیت به بیماری ها می شود.

10. پپتیدها می توانند ترشح هورمون ها را متعادل کنند.از دست دادن پپتیدها می تواند باعث اختلالات غدد درون ریز شود که منجر به آمنوره، کاهش جریان قاعدگی، اختلالات قاعدگی، یائسگی زودرس، توقف رشد، هیپرپلازی سینه، استعداد ابتلا به سرطان سینه و غیره می شود.